Pierwsze co przychodzi do głowy to każdy zawodnik, który gra w zawodowej lidze jest profesjonalistą. Niestety ale nie. To, że dany zawodnik gra na pewnym poziomie nie znaczy, że jest profesjonalny. Jest wielu zawodników, którzy nie zachowują się profesjonalnie, nie prowadzą się dobrze i traktują koszykówkę jak zwykłą pracę. Przykre ale prawdziwe. Oczywiście są też tacy, którzy kochają ten sport i dają z siebie wszystko. Nikt nie powiedział, że nie można trenować jak zawodnicy z Euroligi czy NBA. Bycie profesjonalistą nie wiąże się z talentem, zarobkami czy w jakiej lidze grasz. Na profesionalizm składa się kilka rzeczy:
1. Zawsze wcześniej
Pierwszym ważnym punktem jest bycie nie tyle na czas, ale zawsze wcześniej. Profesionalista nigdy się nie spóźnia. Zawsze przychodzi wcześniej i wymaga tego samego również od kolegów z drużyny. Dotyczy to treningu, meczu, meetingów video, siłowni, posiłków, odjazdu na mecz etc.
2. Zaangażowanie
Bycie profesjonalistą to dawanie z siebie 100%. Zawodnik nie wybiera treningu, który jest mniej lub bardziej ważny. Nie marnuje czasu. Uwielbia rywalizacje. Nie odpuszcza kiedy jest zmęczony. W trakcie ćwiczeń nie żartuje tylko jest skupiony. Jeśli ma kontuzje lub katar to i tak stawia się na treningu mimo, że nie będzie trenował z drużyną. Czas ten zawsze może wykorzystać w inny sposób.
3. Dbanie o swoje ciało
Prawdziwy profesionalista wie, że jego ciało to narzędzie pracy. Musi o siebie dbać aby być zdrowym i być w najlepszej możliwej formie. Trzymanie się diety, unikanie alkoholu i dobry sen to podstawa. Ważne jest korzystanie z odnowy biologicznej i współpracy z fizjoterapeutą.
4. Dodatkowa praca
Świadomość, że tylko drużynowy trening nie wystarczy do bycia lepszym to ważna cecha. Oddawanie dodatkowych rzutu po treningu, trening w dzień wolny czy dodatkowa jednostka na siłowy świadczy o etyce pracy zawodnika. Pokazuje to jak poważnie podchodzi do swojej pracy i jak bardzo chce być lepszy.
5. Umiejętność słuchania
Bycie profesjonalistą świadczy wysoka umiejętność słuchania. Wspólpracuje z trenerami. Szuka rozwiązań i jest podatny na sugestie trenera. Chowa swoje ego i trzyma się swojej roli. Nie zawsze musi się zgadzać z tym co usłyszy, ale zachowuje się z szacunkiem. Wiem, że
Taki zawodnik nie szuka poklasku i pochwał tylko informacji co i jak może poprawić w swojej grze. Wie, że konstruktywna krytyka pomoże mu zrobić postęp.
6. Przygotowanie
Analizowanie scoutingu, znajomość playbooka i personelu to ważna kwestia. Dzięki tym informacjom zawodnik wie czego spodziewać się w meczu. Zna mocne i słabe strony krytych przez siebie zawodników. Podchodzi do tego aspektu poważnie.
7. Off-Season
Prawdziwy profesionalista po zakończeniu sezonu nie ma kilku miesięcy wakacji. Wie, że praca nie kończy się wraz z zakończeniem sezonu. Ma zaplanowany, a nie przypadkowy odpoczynek. Czas między sezonami wykorzystuje efektywnie. Ma plan nad czym będzie pracował w tym czasie. Dotyczy to koszykarskich umiejętności oraz treningu siłowego.
8. Szukanie rozwiązań zamiast wymówek
Bycie profesionalista to nie narzekanie, żalenie się i zwalanie winny na innych. Zawodnik powinien skupić się na sobie i na tym na co ma wpływ. Myślą przewodnią jest szukanie rozwiązań i możliwości zamiast wymówek.
Pozdrawiam
Konrad Kaźmierczyk
